Honda Civic 1.8 i-VTEC Sport vs. Peugeot 308 1.6 THP Allure

Przeczytaj także: Peugeot 308 1.6 THP Allure odbuduje zaufanie?

Do testu porównawczego wybraliśmy egzemplarze z silnikami benzynowymi o podobnej mocy, ale o zupełnie innej charakterystyce. Żeby zachować rozsądek, bierzemy pod lupę wersje wyposażeniowe zbliżone do siebie pod względem ceny.

Karoseria

Design Hondy jest rozwinięciem tego, co znamy już z poprzedniej generacji. Przód auta tworzą reflektory o ostrych liniach i mocno pochylona maska. Z tyłu rzucają się w oczy wyłupiaste lampy połączone listwą ze światłem stop. Dzięki tym elementom Civic prezentuje się bardzo nowocześnie i dynamicznie zarazem. Udanym dopełnieniem są wieloramienne felgi.

Peugeot 308 to zupełnie inna szkoła designu. Klasyczne linie, wiele chromu i dbałość o detale sprawiają, że francuski przedstawiciel segmentu C emanuje elegancją z każdej strony. Z przodu dominują reflektory (full LED) z ciemnym wypełnieniem, szeroki grill oraz zgrabny zderzak, w który zręcznie wkomponowano kierunkowskazy. Tylna część karoserii jest również stonowana, dzięki czemu całość wygląda bardzo spójnie.

Wnętrze

Różnice widać także w środku. Civic ma futurystyczny kokpit, który na pierwszy rzut oka wydaje się trudny w obsłudze. Na szczęście to tylko złudzenie. Wszystkie przyciski są duże i odpowiednio rozmieszczone. Trzeba się jedynie przyzwyczaić do nietypowych wskaźników, które nie każdemu przypadną do gustu – osoby lubiące niską pozycję za kierownicą nie będą widzieć prędkościomierza. Jeśli chodzi o materiały, to nie brakuje im ani jakości, ani solidności. Na największą pochwałę zasługuje jednak kierownica, której wieniec ma wzorową grubość.

Kokpit 308 jest wręcz minimalistyczny. Podobnie jak w modelu 208, zegary powędrowały nad poręczną, małą kierownicę. W tym przypadku nie ma jednak mowy o jakiejkolwiek nieczytelności. Każdy kierowca, bez względu na wzrost i pozycję będzie widział wszystkie wskaźniki. Kolejnym nietuzinkowym elementem jest dotykowy ekran multimedialny, który pełni funkcję… wszystkiego. Za jego pomocą obsługuje się nawigację, radio, telefon, a nawet klimatyzację. Jeśli ktoś korzystał kiedykolwiek ze smartfona, to nie będzie miał żadnych kłopotów z jego obsługą. Dzięki temu na konsoli centralnej jest tylko sześć przycisków z prawdziwego zdarzenia. Największa zaleta to jednak jakość wykonania. Materiały są po prostu świetne, podobnie jak ich spasowanie. W tej dziedzinie tylko Golf prezentuje podobny poziom w segmencie C.

Fotele w Hondzie są bardzo wygodne. Mają odpowiednią twardość, jednakże przydałyby się nieco dłuższe siedziska. Ich sporą zaletą jest również duży zakres regulacji. Z kolei na tylnej kanapie jest wyjątkowo przestronnie. Miejsca na nogi nie brakuje, nad głowami zresztą też. Ponadto istnieje możliwość podniesienia siedzisk, co umożliwi przewóz w „przedziale pasażerskim” przedmiotów o nietypowych kształtach i rozmiarach.

Fotele w 308 są jeszcze wygodniejsze. Mają równie duży zakres regulacji, jednakże wyróżniają się wzorowym wyprofilowaniem i odpowiednimi proporcjami. Do tego dochodzą nietuzinkowo wyglądające zagłówki, które idealnie podpierają głowę. Ponadto testowany egzemplarz został doposażony w funkcje masażu, a także 3-stopniowego podgrzewania. Czego chcieć więcej? Odpowiedź jest jedna: przestrzeni na tylnej kanapie. Ze względu na grubość przednich oparć, miejsca na nogi jest mniej niż w przypadku konkurenta.