Fiat 500L Trekking dla hipsterów z gór?

Przeczytaj także: Fiat 500L Trekking 1.6 Multijet ciekawie wygląda i dobrze jeździ

Nie rozumiem polityki Fiata, który chce mieć wszystkie modele z akcentem "500". Przecież 1000 jest większe... To samo przytrafiło się z Multiplą (chociaż może to i dobrze? - legenda trwa nadal) i tak do dyspozycji mamy oryginalnego vana - Fiata 500L, który wyróżnia się z tłumu jak poprzednik. Konkretnie testowany egzemplarz to uterenowiona wersja mikrovana - Fiat 500 L Trekking. Szczyt szczęścia ? Niekoniecznie...

Po pierwsze Fiat 500L Trekking to nie auto terenowe tylko zachcianka włoskich stylistów, który nie ma nawet napędu na wszystkie koła. Słabo, prawda? Uterenowienie w tym przypadku oznacza jedynie kilka plastikowych nakładek, relingi oraz system Traction+, który ma pomóc w trudnym terenie (czytaj: szutrowa droga, trawnik po deszczu lub stromy podjazd).

Po drugie 500L Trekking to 500L z kilkoma pakietami extra. Ludzie przecież lubią coś niepowtarzalnego i tak nawet w podstawowej wersji tego auta znajdziemy już mnóstwo trzyliterowych skrótów elektronicznych systemów bezpieczeństwa, komplet poduszek powietrznych. Z tego bardziej widocznego wyposażenia ujrzymy system audio od Beats Studio (520 Watów), 5-calowy ekran z nawigacją oraz kamerą cofania. Ta wyliczanka może jeszcze chwilę trwać, ale przez to cena też się znacznie podnosi.

Po trzecie nie znam nikogo, kto kupił już 500L Trekking i sądzę, że Fiat też nie zna dużo takich osób. Mimo tego faktu to i tak brawo za odważną decyzję producenta, bo dzięki temu możemy oglądać coś niecodziennego na ulicach.

Skupiając się na wyglądzie Fiata 500L skwituje go dość szorstko, ponieważ ten samochód dla mnie to pudełko z bąbelkami. Aczkolwiek duże krągłe pudełko, ponieważ ten mikrovan ma aż 4270 mm długości, 1800 mm szerokości i 1679 mm wysokości. Dzięki temu to nadala segment B. By być bardziej tolerancyjnym powiem, że Trekking jest oryginalny i ma w sobie to coś. Niektórym się on spodoba, niektórym nie, ale tak jak już wspominałem auto wyróżnia się z tłumu. Ponadto jak na hipsterskie auto przystało klient może przebierać w kolorze lakieru, felgach lub naklejkach. Co ciekawe auto może być pomalowane dwukolorowo.

We wnętrzu samochodu również jest kolorowo. Kształty oraz projekt deski rozdzielczej na pewno nie należy do nudnych, ale panuje tu artystyczny nieład. Plus do bycia innym. Najbardziej kontrastuje ze sobą szarość plastkiów z bielą zegarów (nawiasem mówiąc są bardzo czytelne) oraz tapicerką, których wzorów jest tysiące.

Razi jednak, że za estetyką w parze nie podąża jakość. Może i wszystko się błyszczy i zadziwia to jednak jest mało przyjemna w dotyku i szybko się rysuje. Jak się pewnie domyślacie tak samo jest z brudzeniem. W długim okresie użytkowania może to być zbyt irytujące i problemowe zarazem przy odsprzedazy samochodu.