Honda HR-V 1.6 i-DTEC Executive to rozsądny wybór

Przeczytaj także: Honda HR-V 1.5 i-VTEC Elegance to typowy crossover

Karoseria

To oczywiście nie oznacza, że wygląda jakoś inaczej, niż konkurencja. To dalej ładnie narysowany, japoński crossover. Ma zgrabną sylwetkę, spory prześwit i fajnie prezentujące się oświetlenie. Uroku dodają mu także ładne przetłoczenia, obłe zderzaki i klamki tylnych drzwi ukryte tuż przy słupkach C. Warto dodać, że biały lakier testowanego egzemplarza idealnie komponuje się z pięcioramiennymi, czarno-srebrnymi felgami. Bardzo dobre zestawienie.

Wnętrze

Wewnątrz panuje hondowska atmosfera. To oznacza mniej więcej tyle, że na pierwszy rzut oka widać tylko futurystyczne elementy, a już po kilku minutach dostrzega się, że wszystko jest tam, gdzie być powinno i nie ma najmniejszych problemów z ergonomią. Konsolę centralną tworzy nowy ekran dotykowy, który obsługuje się niemal tak samo, jak smarftona. Mimo mnogości funkcji jest łatwy i przyjazny w obsłudze. Tuż pod nim znalazł się panel klimatyzacji. Także dotykowy. Tunel środkowy zamontowano natomiast wysoko, co zaowocowało umieszczeniem drążka zmiany biegów na bardzo wygodnym poziomie. Kolejnym mocnym punktem wnętrza są czytelne zegary i mnogość schowków, wnęk i półek, dzięki którym łatwo znaleźć miejsca na drobiazgi. Jeśli chodzi o jakość, to znajdziemy tu zarówno miękkie, jak i twarde tworzywa, ale wszystkie elementy są bardzo dobrze spasowane i nie ma mowy o jakichkolwiek niepożądanych odgłosach.

Fotele również nie budzą zastrzeżeń - i siedziska, i oparcia mają odpowiednią wielkość. Zakres regulacji umożliwia dobranie odpowiedniej pozycji za kierownicą. Co równie istotne, podparcie boczne też jest niezłe. Najbardziej zaimponowała mi jednak przestrzeń w drugim rzędzie. Żaden, absolutnie żaden konkurent nie oferuje tak wiele miejsca. Mimo naprawdę sporej kanapy, zmieszczą się tu dwie rosłe osoby i będą podróżowały w bardzo komfortowych warunkach. Trzecia także może się znaleźć, ale ze względu na miejsko-crossoverową szerokość nie będzie już tak wygodnie. Należy też wspomnieć o znanym i docenianym rozwiązaniu Hondy - Magic Seats. Dzięki niemu można podnieść siedziska kanapy, co umożliwi przewóz wyższych przedmiotów. Przydatne rozwiązanie.

Mimo przestronności w obu rzędach, konstruktorzy wygospodarowali także sporo miejsca na bagaże. Podstawowa pojemność to 448 litrów, co należy uznać za godny wynik. Z kolei złożenie kanapy zaowocuje wzrostem wolnej przestrzeni do 1473 litrów (do linii dachu). I dzięki temu przewóz całkiem dużej lodówki nie będzie wielkim wyzwaniem. Duży plus należy się też za szeroki otwór załadunkowy.

Technologia

A co znajduje się pod maską? Moja ulubiona jednostka Hondy. To niewielki diesel o pojemności 1,6 litra, który w przypadku HR-V generuje 120 KM (przy 4000 obr./min.) i 300 Nm (od 2000 obr./min.). Auto nie jest dostępne z napędem na obie osie więc bez warunku na wersję cały potencjał silnika i-DTEC trafia na oś przednią za pośrednictwem sześciobiegowej skrzyni manualnej. I bardzo dobrze, bo to crossover, a nie auto terenowe. HR-V w tej konfiguracji osiąga setkę w 10,5 sekundy i rozpędza się do 192 km/h. Te przyzwoite rezultaty idą w parze ze skromnym zużyciem paliwa. W cyklu mieszanym na testowym dystansie (około 1000 km) auto zużywało 6 litrów. Warto dodać, że nie stosowałem zbyt wielu zasad jazdy ekonomicznej, co najlepiej świadczy o niewielkim apetycie japońskiej konstrukcji.