Fiat Doblo Cargo 1.3 Multijet. Jaki jest sekret jego sukcesu?

Przeczytaj także: Fiat Doblo Cargo Maxi 1.6 Multijet II. W takich warunkach można pracować!

Z zewnątrz…

Auto dostawcze wcale nie musi być ładne. Udowodniło to kilku producentów. Ale Fiat poszedł nieco inną drogą. Na roboczo, wcale nie musi oznaczać siermiężnie czy wręcz brzydko. III generacja Doblo to zaprzeczenie innej jeszcze tezy, że auta użytkowe to trochę taka działalność uboczna producenta. Pewnie czasem tak jest. Ale nie w przypadku włoskiego koncernu. Otóż Fiat pokusił się o nie lada ekwilibrystyczną sztuczkę. Zbudował od razu dwie wersje Doblo. Ta pierwsza to wygodna i zaskakująco komfortowa osobówka, a ta druga – typowy dostawczak. Oczywiście, z zewnątrz oba są prawie identyczne, choć detale są inne. Pomijając oczywistą oczywistość, że w dostawczym blaszaku okna w przedziale towarowym są równie potrzebne, co kiosk z wieprzowymi kiełbaskami w Islamabadzie, różnice tkwią w tzw. galanterii. Krótko mówiąc, tam gdzie nie ma potrzeby, nie dokładamy zbędnych i podnoszących cenę „bajerków”. Tych części nadwozia, które są bardziej podatne na „przycierki” nie lakierujemy. Efekt? Tak jak widać na załączonych zdjęciach.

… i we wnętrzu

We wnętrzu zdecydowanie lepiej widać, że wersja dostawcza powstała jako… wersja dostawcza. Podstawowa różnica to kabina. W Doblo osobowym z przodu są dwa fotele. W dostawczym, obok fotela kierowcy jest dwuosobowa ławka. Nie jest wprawdzie tak wygodna jak fotel, ale zmieści dwóch pasażerów, a dodatkowo kryje w swoim wnętrzu bardzo przydatny schowek na wszelakie drobiazgi. Samo wnętrze wykonano z tańszych, nieco gorszej jakości plastików, jednakże ich montaż jest równie pieczołowity jak w wersji osobowej.

Do wyposażenia ani ergonomii nie można się przyczepić. Radio, klimatyzacja, elektrycznie sterowane okna. Wszystko, co można regulować czy ustawiać „po swojemu” ma przyciski w zasięgu ręki i dokładnie tam, gdzie tego oczekuje kierowca.

Włosi budując wersję dostawczą zadbali szczególnie o stronę praktyczną. Oprócz wspomnianego pojemnego schowka pod kanapą znajdziemy tak przemyślane rozwiązanie jak uchylna krata. Dzięki niej w Doblo można przewozić przedmioty o długości 3050 mm! Auto ma oczywiście klasyczne, dzielone drzwi z tyłu. Przestrzeń bagażowa to aż 3,8 metra sześciennego, mieszcząca bez trudu europaletę lub nieco ponad tonę ładunku!

Technologia

Pod maską nowego Doblo może pracować benzynowy silnik 1.4 T-Jet w dwóch wariantach: 95- i 120-konnym (ten drugi zasilany metanem). Gama jednostek to także trzy diesle w pięciu wariantach. Pierwszy z nich to 1,3-litrowy MultiJet o mocach 75 i 90 KM. Drugi silnik ma pojemność 1,6 litra i moc 90 lub 105 KM. Ofertę zamyka 135-konny dwulitrowiec.

Testowego Doblo III Cargo pracowicie popychał do przodu znany, popularny i trwały motor Diesla o pojemności 1,3 litra generujący 90 KM i 200 Nm. (już od 1500 obrotów). Jednostka rozpędza auto do około 155 km/h i pozwala uzyskać 14,9 sekundy od 0 do 100 km/h. Można byłoby pewnie szybciej, tylko po co...? Warto docenić zawieszenie tylne Doblo. Otóż zniknęła nieśmiertelna nieomal belka skrętna. Zastąpiła ją nowość wśród aut dostawczych - system Bi-Link. Tłumacząc na ludzki język, Bi-Link to po prostu zawieszenie niezależne, które poprawia manewrowość, ale też, i to w wersji Cargo jest chyba najważniejsze, ładowność auta.