Mercedes C250 BlueTec - nieziemski tylko z zewnątrz

Przeczytaj także: Mercedes V 250 BlueTEC 7G-TRONIC PLUS jak limuzyna

Tu już możemy ze spokojem poczuć się jak w „starej, dobrej C-klasie”. Auto jest bardzo pewne w prowadzeniu i – mimo klasycznego napędu tylnej osi – nie powinno sprawiać problemów nawet mniej wprawnym kierowcom. Tradycyjnie już kierowca może wybrać między dwoma trybami pracy skrzyni biegów i ogólnego zestrojenia charakterystyki jazdy samochodu. Moim skromnym zdaniem nieco lepiej wyważono proporcje między „Comfort” a „Sport” w poprzedniej generacji, jednak nie jest źle. Być może silnik po prostu ma zupełnie inną charakterystykę pracy w dolnym zakresie obrotów i prędkości samochodu. W końcu C250 BlueTec to tak naprawdę samochód z turbodoładowanym silnikiem wysokoprężnym o pojemności 2,1 litra. Wykrzesano z niego moc 204 KM. Producent deklaruje, że auto z tą jednostką napędową przyspiesza do 100 km/h w 6,6 sek. Możemy to włożyć między bajki. Myślę, że okolice ośmiu sekund, może nieco poniżej to będzie realny, acz również niezły wynik. Może tysiące kilometrów zrobione w W204 320 CDI przyzwyczaiły mnie do nieco innej charakterystyki pracy silnika i do mniejszego „wyżyłowania”, które nie pasuje mi do klasy C. Ale moim zdaniem większej pojemności silnik (bo nie koniecznie większej mocy), byłby trafniejszym wyborem w ty modelu. Za to w zakrętach i na ciasnych szykanach, samochód zachowuje się bardzo dobrze i naprawdę daje frajdę z jazdy. Hamowanie wychodzi mu również bardzo przyzwoicie, a skrzynia automatyczna po mocnej utracie prędkości auta, nie gubi się. Duży plus.

Na koniec muszę to wszystko jakoś podsumować. Samochód tak skonfigurowany jak testowy, kosztuje ponad 290 tysięcy zł. Bardzo dużo. Z jednej strony bardzo dobre prowadzenie i przepiękny wygląd zewnętrzny. Z drugiej jednak kompletnie nieudane wnętrze. Sam nie wiem co o tym myśleć. Szkoda pięknego designu i niepowtarzalnego stylu, jaki prezentuje to auto będąc poza nim. Ten wielki i nieoceniony potencjał został nieco zmarnowany przez wnętrze. Teraz jednak myślę sobie, że moja mocna opinia wynika też na pewno z tego, że C-klasę znam bardzo dobrze od wielu, wielu lat. A ktoś, kto wsiądzie do najnowszego modelu, jako do pierwszej klasy C w swoim życiu, pomyśli może, że tak jest super i w ogóle nie będzie mu przeszkadzało takie wnętrze? A może da się je skonfigurować tak, żeby nie przeszkadzało nawet tak zatwardziałemu wyznawcy dawnych Mercedesów? Może to po prostu zbieg złych dla mnie okoliczności sprawił, że tak nieswojo czułem się w tym aucie? Trzeba będzie przejechać się zupełnie inną C-klasą i odpowiedzieć na te pytania, bo nie wierzę, że aż tak się pozmieniało w motoryzacyjnym życiu…