Hyundai i40 Wagon - klasa premium?

Przeczytaj także: Hyundai i40 2.0 GDI Premium z charakterem

Czy zatem jazda i40 Prestige ponownie nasuwa skojarzenia z klasą premium?

Niestety, gdy pisałem we wstępie, że „nie wszystko jest tak dobre”, miałem na myśli właśnie wrażenia z prowadzenia tego samochodu. Ale po kolei… Z niezrozumiałych dla mnie powodów, Hyundai opiera się przed wprowadzeniem do i40 mocniejszych silników. Najwięcej mocy ma dwulitrowy, wolnossący benzyniak – 165 KM (przed liftingiem miał o 12 KM więcej…), zaś miłośnikom diesli pozostaje jednostka o dość skromnej pojemności 1.7 litra i mocy 141 KM. Niby to nic strasznego, ale jednak pod maskami podobnie kosztujących konkurentów, goszczą mocniejsze wysokoprężne silniki, mające 170, czy nawet 190 KM.

Niestety testowanemu Hyundaiowi w pewnych sytuacjach zwyczajnie brakuje mocy, kuleje elastyczność, a nawet przy prawym pedale, ściśle przylegającym do podłogi ciężko mówić o jakichkolwiek emocjach z jazdy (11 sekund do setki to nawet nie przeciętny, a po prostu słaby rezultat). Sytuację ratuje bardzo dobra (to wyjątkowo pozytywne zaskoczenie!), dwusprzęgłowa przekładnia DCT, która działa sprawnie, bez szarpnięć i właściwie nie zdarza jej się „pogubić”. W dodatku sprytnie redukuje ona biegi, np. podczas dojeżdżania do świateł, co ma pozytywny wpływ na spalanie. 6 litrów w trasie i nieco ponad 7 w mieście to może nie rekordowo niskie wyniki, ale w połączeniu z aż 70 litrowym zbiornikiem, pozwalają na dość rzadkie wizyty na stacji i ponad 1000 kilometrów realnego zasięgu!

Zawieszenie należy zapisać Hyundaiowi na plus. Nie jest zbyt miękkie – czego można by się bać, znając dawne wytwory Koreańczyków. Jednocześnie konstruktorzy nie zdecydowali się na zbytnie usztywnienie układu. Jest po prostu dobrze. Gorzej jest z układem kierowniczym. Jest zbyt mocno wspomagany i nawet w trybie „sport” nie daje odpowiedniego czucia i wystarczająco dużo informacji na temat tego, co dzieje się z przednimi kołami. I40 nie tylko nie jest demonem krętych szos, ale i bywa nieprzyjemny podczas szybkiej jazdy autostradą, na co wpływ ma również duża podatność na podmuchy bocznego wiatru.

Hyundai I40 jest więc autem raczej dla spokojnego kierowcy, który doceni dobrą jakość wykonania i bogate wyposażenie… a do tego będzie w stanie wydać na tego Hyundaia ponad 150 tysięcy złotych. Czy to dobra oferta? No cóż, nie ma co owijać w bawełnę: nie bardzo.

Gdyby do atmosfery „premium” we wnętrzu dorastały także osiągi auta, cena mogłaby mieć swoje uzasadnienie. W obecnej sytuacji nie widzę jednak większego sensu w płaceniu za i40 tyle, co za podobnie wyposażone, a szybsze i lepiej prowadzące się auta konkurencji, takie jak np. Skoda Superb czy Mazda 6. Nie bez znaczenia pozostaje także kwestia nadal jeszcze niewysokiego prestiżu marki Hyundai w Polsce i większej niż w przypadku japońskiej konkurencji utraty wartości tych aut.

Dla i40 jest jednak szansa: gdy wybieramy którąś z gorzej wyposażonych wersji, nadal otrzymujemy wygodny, przestronny samochód – a i mierne osiągi tak nie rażą, gdy rachunek za auto jest odpowiednio niższy. Jeżeli do tego dodamy atrakcyjne warunki gwarancji (5 lat) i dojdzie nam jeszcze odpowiednio wysoki rabat udzielony przez specjalistę do spraw sprzedaży flotowej… koreańska propozycja całkiem dzielnie się broni.