Renault Twingo prowadzi się przeciętnie

Przeczytaj także: Renault Twingo III 0.9 TCe 90 KM

Jest jednak coś, co dzięki tylnemu napędowi daje przewagę Twingo nad innymi autami segmentu A. Uwolnione od półosi napędowych przednie koła umożliwiają zawracanie praktycznie miejscu. Parkowanie w kopercie można w 3,8 metrowym miejscu (zmierzone centymetrem) uskutecznić zarówno wjeżdżając w miejsce przodem, jak i tyłem. Na zatłoczonych uliczkach wielkich miast okazuje się to bardzo przydatne. Niestety gorzej wypada sama jazda.

Twingo jest sprytne w mieście, ale daleko mu do pewności prowadzenia znanej np. z trojaczków od VAG-a. Na zakrętach małe Renault mocno się przechyla, a przy szybkiej zmianie pasa słabo dociążony przód nie zapewnia wystarczającej przyczepności. Słowa krytyki należą się również układowi kierowniczemu, który pracuje za lekko, przez co daleko mu do akceptowanej chociaż precyzji prowadzenia. Na słowa uznania zasługują natomiast mocne jak żyletki hamulce i w miarę przyjemne resorowanie, oczywiście jak na niewielkie gabaryty auta.

Czy zatem spora ilość miejsca w środku, rewelacyjna zwrotność, ładny wygląd i napęd na tył są w stanie przykryć takie wady, jak niedostatek mocy, fatalna charakterystyka pracy silnika i przeciętne prowadzenie? Nie jeździłem 90-konną odmianą z silnikiem 0.9 (tym samym, który pracował pod testowanym przeze mnie Renault Clio), ale patrząc na to, co otrzymujemy w testowanej wersji Intens za ok. 42 tys. zł nie jestem w stanie niestety polecić Twingo nikomu, kto ma wobec auta jakiekolwiek wymagania. A szkoda...