10 kultowych samochodów w filmach

Przeczytaj także: MINI Cooper SD Paceman ALL4

Aston Martin DB5

Pozostając w tematyce Bonda, nie sposób nie wspomnieć o kultowym Astonie Martinie DB5. Wypuszczony został na rynek w roku 1963 i produkowany do roku 1965. Jest ulepszoną wersją DB4, gdzie największą modyfikacją była zwiększona pojemność silnika – z 3700 cm³ do 4000 cm³.

Pojawił się w dwóch wersjach nadwozia, coupe oraz kabriolecie. Napędzany silnikiem R6 4.0 l o mocy 282 KM, z napędem na tylne koła, stanowił niemałą gratkę dla wielbicieli czterech kółek.

Wyprodukowano łącznie 1063 egzemplarze, ale z pewnością najsławniejszym jest ten, którym jeździł Bond. Aston Martin DB5, zaraz obok agenta 007, zagrał główną rolę aż w 7 filmach: „Goldfinger”, „Operacja Piorun”, „GoldenEye”, „Jutro nie umiera nigdy”, „Casino Royale”, „Skyfall” i „Spectre”. Na krótko, w kilku nieco zmodyfikowanych wersjach, pojawił się także w takich produkcjach jak „W tajnej służbie Jej Królewskiej Mości”, „Śmierć nadejdzie jutro”, „Quantum of Solace”, a także na końcu filmu „Twilight”.

Dodge Challenger 440 R/T

Ford Mustang osiągnął ogromny sukces komercyjny, co sprawiło, że i inni amerykańcy producenci samochodów chcieli stworzyć jakąś alternatywę dla tego samochodu. W ofercie Dodge pojawił się wówczas model Challenger 440 R/T, zaprojektowany przez Carla Camerona. Auto było produkowane w latach 1970–1974. Samochód zaoferowano w dwóch wersjach nadwozia – jako dwudrzwiowy kabriolet i dwudrzwiowe hardtop coupe. Auto było napędzane silnikami o mocy od 198 do 440 KM, a napęd przekazywany na tylną oś, za pomocą trzy-, cztero- lub pięciobiegowej skrzyni.
Takim właśnie najmocniejszym challengerem, napędzanym benzynowym V8 o mocy 440KM, poruszał się bohater kolejnego kultowego obrazu „Znikający punkt” z 1971 roku.

Ferrari Testarossa

Ferrari Testarossa, zaprojektowane przez Pininfarinę, było produkowane od 1984 do 1996 roku. Jak przystało na prawdziwie sportowe auto, oferowano je tylko jako dwudrzwiowe coupe. Samochód był napędzany przez silnik benzynowy o pojemności 4,9 l. Do 1991 roku miał on 390 KM, a potem jego moc zwiększono – tłumaczy Ekspert Motoryzacyjny z Autotesto.pl.

Białe Ferrari Testarossa używane było przez dwóch słynnych policjantów – Sonny’ego Crocketa (Don Johnson) i Ricarda Tubbsa (Philip Michael Tomas), bohaterów serialu „Policjanci z Miami”. Serial ten odniósł ogromny sukces w latach osiemdziesiątych – kręcono go do 1989 roku. Natomiast białe Ferrari Testarossa stało się znakiem rozpoznawczym serialu, tak samo jak słynne marynarki i t-shirty Dona Johnsona.

W 2015 roku oryginalne Ferrari Testarossa, wykorzystywane w serialu „Miami Vice”, zostało wystawione do sprzedaży. Auto miało 16 124 mile przebiegu, a w skład jego wyposażenia wchodziły tempomat, klimatyzacja oraz skórzana tapicerka.

Ford Gran Torino

Potężny Ford The Gran Torino był produkowany w latach 1972–1976, w siedmiu wersjach nadwozia – od dwudrzwiowego coupe, aż po pięciodrzwiowe kombi. Najmocniejsza wersja miała pod maską silnik o mocy 375 KM – mówi Ekspert motoryzacyjny z Autotesto.pl

Samochód ten w 1971 roku był jednym z bohaterów dramatu „Gran Torino” z 2008 roku, wyreżyserowanego przez Clinta Eastwooda, który zagrał w tym filmie także główną rolę. Pomimo tego, że w filmie nie brakowało scen akcji, zawiódłby się ten, kto oczekiwałby pościgów z udziałem pojazdu z kilkulitrowym silnikiem pod maską.

Ford Gran Torino z charakterystycznym paskiem na nadwoziu grał także w bardzo popularnym serialu kryminalnym „Starsky i Hutch”, którego akcja rozgrywała się na początku lat siedemdziesiątych. Dwóch policjantów z wydziału zabójstw, Kenneth „Hutch” Hutchinson (David Soul) i David Michael Starsky (Paul Michael Glaser), rozwiązywało kryminalne zagadki w fikcyjnym, kalifornijskim mieście Bay City. Ich ford, zwany „pasiastym pomidorem”, uczestniczył w szeregu dynamicznych pościgów.

Pontiac Trans AM

Pontiac Trans AM był zmodyfikowaną wersją Pontiaca Firebird, kolejnego pony car w dziejach amerykańskiej motoryzacji. Druga generacja Pontiaca Trans AM była produkowana w latach 1970–1981. Samochód ten wyróżniała przede wszystkim charakterystyczna, wielka, dzielona na pół chłodnica i rozmieszczone po jej bokach pojedyncze reflektory. Jak przystało na rasowe auto ze sportowymi ambicjami, napęd przekazywany był na tylną oś. Najmocniejsza wersja Pontiaca Firebirda miała pod maską silnik V8 o pojemności 6,6 l i mocy 400 KM – mówi Ekspert Motoryzacyjny z Autotesto.pl

Auto było poddawane ciągłym, niemalże corocznym modernizacjom w czasie trwania produkcji. Wiązało się to między innymi z wprowadzaniem norm emisji spalin, jak i kryzysem paliwowym z 1971 roku (ze względu na podwyższenie cen paliw), którego apogeum przypadło w 1972 roku. Wtedy to sprzedaż modelu spadła o połowę. Ratunkiem dla firmy Pontiac okazał się film, którego niemalże głównym bohaterem okazało się to auto.

Pontiac Trans AM zagrał w trzech częściach komedii „Mistrz kierownicy ucieka”. W pierwszej części (1977) wykorzystywano model Trans AM SE z roku 1977, w drugiej Trans AM z roku 1980, a w trzeciej – z 1981. Głównym bohaterem wszystkich trzech części był Bandzior (Burt Reynolds), przemytnik, który zajmował się szmuglowaniem różnego rodzaju towarów. W pierwszej części filmu jego wspólnik Snowman musiał przewieść czterysta kartonów piwa z Teksasu do Atlanty. Bandzior, kierując właśnie Pontiakiem Trans AM, torował mu drogę i miał za zadanie odwracać uwagę policji od głównego, cennego ładunku. W komedii, pełnej akcji i zabawnych perypetii, nie brakowało szeregu efektownych pościgów. Co ciekawe, już po emisji pierwszej części filmu fabryka odetchnęła z ulgą, bo sprzedaż modelu wzrosła.

Pontiac Trans AM stał się także bohaterem klasycznego filmu „The Driver” z 1978 roku, wyreżyserowanego przez Waltera Hilla. Główny bohater (Ryan O'Neal) był niezwykle utalentowanym kierowcą.