TK: kara za niewskazanie kierowcy zgodna z Konstytucją

Przeczytaj także: Walka z szarą strefą w handlu - znaczne zaostrzenie kar i sankcji

Obowiązek denuncjacji został wprowadzony do kodeksu wykroczeń, by Policji, strażom miejskim czy gminnym oraz Inspekcji Transportu Drogowego zapewnić sprawność działania w przypadku przestępstw i wykroczeń drogowych. Przepis ten mówi, że właściciel lub posiadacz pojazdu ma bezwzględny obowiązek (bo przepisy nie przewidują żadnych wyjątków) zadenuncjować na żądanie uprawnionych organów osobę, która w danym miejscu i czasie prowadziła pojazd, co w praktyce sprowadza się najczęściej do wskazania kierowcy samochodu "złapanego" przez fotoradar.

Właściciel auta wezwany do wskazania kierującego pojazdem ma pięć możliwości. Po pierwsze może wskazać siebie, po drugie może przedstawić dowód, że nie jest właścicielem samochodu, po trzecie może wskazać osobę która była kierowcą samochodu. Może także wskazać dowód, że samochód był kierowany wbrew jego woli przez nieznaną osobę (na przykład w przypadku kradzieży) a także odmówić wskazania komu powierzył pojazd do kierowania lub używania. Kara grzywny grozi tylko w tym ostatnim przypadku. Regulacja ta jest często używana przez kierowców, bowiem za niewskazanie prowadzącego auto są karani jedynie grzywną, a po wskazaniu (najczęściej to sami właściciele są kierowcami) kierowcy są karani mandatami i punktami karnymi.

Według Trybunału Konstytucyjnego przepis nakazujący denuncjację jest zgodny z ustawą zasadniczą, a sankcja za jego naruszenie (czyli grzywna) jest najmniej uciążliwym środkiem zapewnienia ochrony życia i zdrowia osób uczestniczących w ruchu drogowym.

Zdaniem TK, brak sankcji za naruszenie obowiązku wskazania przez właściciela samochodu osoby kierującej autem w danej chwili, skutkowałby powszechnym ignorowaniem tego obowiązku. Przepis ten stałby się więc martwy. W efekcie system fotoradarów nie spełniałby swojego celu, czyli zachęty do przestrzegania ograniczeń prędkości.