Fiat 500L 1,3 MultiJet Lounge

Przeczytaj także: Nietuzinkowy Fiat 500L 0.9 TwinAir Lounge

Włosi poszli drogą Niemców z BMW. Najpierw reaktywowali, i to z ogromnym powodzeniem Fiata 500. Potem, tak jak Niemcy zaczęli traktować go jako bazę wyjściową do „wariacji na temat”. Tak właśnie postał 500L, o którym złośliwi mówią „Countryman” dla ubogich, albo że włoska mamusia chyba zbytnio „zapatrzyła się” w elitarnego Niemca…

Dlaczego nazywa się 500L? Bo przód wzorowano na powstającej w Tychach „pięćsetce”. I właściwie, na przedzie podobieństwa się kończą. Literka „L” może bowiem oznaczać „large” (duży), „light” (lekki) oraz „loft” (wyznaczający nowe trendy). Ja dorzuciłbym jeszcze jedno L - Lounge bo… A o tym w dalszej części rozważań o naturze włoskiego auta.

Z zewnątrz…

Patrząc na auto z boku jesteśmy nieco przytłoczeni jego wielkością. No bo na segment B Fiat 500L jest za duży. Na C, chyba jeszcze zbyt mały. Na pewno nie jest też SUV-em. Nawet w wersji mini. A obrażać go, nazywając crossoverem, nie będziemy. A wiec jest… ciekawy. I bardziej podobny do Countrymana, niż zapewne włoscy styliści chcieli. Także tył auta prezentuje się nieźle. Tu odniesień do małej „pięćsetki” jest mniej. Tak, 500L z tyłu, to raczej powiększona, nowa Panda. Ale przez to 500L zyskuje na oryginalności. Dobrze wyglądają tylne lampy. Sprawiają wrażenie trójwymiarowych i pasują do masywnej całości.

No właśnie, całości. Zazwyczaj nie mamy problemu, żeby ocenić, czy auto nam się podoba, czy nie. W przypadku Fiata 500L tak do końca nie jesteśmy pewni, czy podoba nam się jego masywna skorupka. Ma kilka plusów dodatnich, ale nietrudno znaleźć te ujemne. Duże szyby, kontrastowy dach i wrażenie dużo większego, niż jest, to największe atuty. Kiedy jednak dłużej zatrzymamy wzrok na sylwetce, mamy wrażenie, że kulturysta ma stópki niczym gejsza. Ale, może to tylko nasze subiektywne wrażenie…

… i w środku

Wnętrze to już inna historia. Nikt nigdy nie będzie tworzył tak pięknych wnętrz jak Włosi. I to w sumie bez znaczenia, czy mowa o Ferrari czy… Fiacie 500L. Ale do rzeczy. Deska w dużej „pięćsetce” to tak po trosze Panda i małe 500. Ale z obu aut wzięto to, co najlepsze i najładniejsze. I wyszło. I to jak! Piękne, białe zegary. Niezbyt duży, za to czytelny wyświetlacz nad panelem klimatyzacji. Efektowne i poręczne pokrętła do sterowania klimą i nawiewami. Pod nimi widoczny i umieszczony w wygodnym miejscu port USB i wejście minijack. Wszystko okraszone dwukolorowym wykończeniem kokpitu. Wisienką na torcie są schowki – w 500L jest ich sporo. Najważniejsze dwa, na desce. Jeden mniejszy, za to chłodzony na napoje, drugi – bardziej pojemny, na podręczne drobiazgi. Pomiędzy nimi niezamykany, za to bardzo przydatny. Szczególnie, na damska torebkę.

Kolejna pochwała za poręczną i naprawdę ładną kierownicę wielofunkcyjną. Szeroki wieniec obszyty dwukolorową skórą idealnie leży w dłoni. Sterowanie funkcjami audio i telefonem tam, gdzie się ich spodziewamy. Do tego włącznik tempomatu umieszczony na kolumnie kierownicy tak, że bez odrywania rąk możemy go aktywować czy zmienić prędkość.