Honda CR-V Comfort 2,2 i-DTEC

Przeczytaj także: Honda CR-V dla 35-latka z żoną i dwójką dzieci

Karoseria

Ponoć nie powinno się oceniać niczego po wyglądzie. Ale w wypadku samochodów to niewykonalne. Wygląd jest ważny. Bo to najczęściej on decyduje, czy kupujemy sobie właśnie ten samochód. A więc jaka jest CR-V czwartej generacji? Po prostu ładna. Czy ładniejsza od poprzednika? No cóż, to kwestia gustu. Moim zdaniem, ma na pewno więcej „charakteru”. Wydaje się projektem skończonym, gdzie nic nie pozostawiono przypadkowi. Bardzo atrakcyjna, zwarta bryła auta nie pozwala się domyślać, ile tak naprawdę CR-V kryje w sobie przestrzeni! Ale Honda lubi takie sztuczki. Wystarczy popatrzeć na najmniejszego w gamie Jazz’a - z zewnątrz malutkie miejskie autko, a we wnętrzu miejsca niewiele mniej niż w dwa segmenty większym Civicu! Sporą ciekawostka jest fakt, że projekt nadwozia CR-V był podyktowany… aerodynamiką! Tak, właśnie aerodynamiką, bo projektanci chcieli auto maksymalnie wyciszyć. I oczywiście, udało się!

Japoński samochód powstał na sprawdzonej płycie z poprzedniego modelu. Oczywiście, wcześniej płytę tę dość gruntownie zmodernizowano. Zdecydowano się też na dużo więcej przeszkleń, które nadają autu niezbędnej lekkości. Patrząc na nowe CR-V, przede wszystkim w oczy rzuca się tylna część nadwozia. Właśnie linia tyłu zmieniła się najbardziej. Pierwsze zdjęcia prototypu wskazywały raczej, że nowy model to raczej ten stary, tyle że po głębszym liftingu. Nic z tych rzeczy. Kto jeszcze wątpi, powinien popatrzeć na auto od przodu - zadziorne reflektory oraz drapieżny wygląd grilla skutecznie podkreślają całą sylwetkę.

Wnętrze

Jeżeli ktoś poprosiłby o charakterystykę wnętrza w kilku żołnierskich słowach, to... jest elegancko, bez zbędnych detali, czytelnie i ergonomicznie. Tak jakby… kompaktowo. I coś jest na rzeczy, bo, jak przyznają sami designerzy, inspiracją dla konstruktorów Hondy CR-V były właśnie kompaktowe hatchbacki.

W kwestii ergonomii, SUV japońskiego producenta dość wysoko postawił poprzeczkę swoim konstruktorom. I to widać. Dzięki temu miejsce pracy kierowcy jest wyjątkowo przyjemne. Do tego, jakby po niemiecku, wszystko pod ręką. W CR-V trzeciej generacji nieco rozczarowywała średnia jakość plastików. Tym razem Japończycy nie powtórzyli błędu. Elementy, którymi wykończono wnętrze są porządnej jakości, co gwarantuje, że za kilka lat nie będą funkcjonować w tzw. kabinowym życiu alternatywnym, irytując skrzypieniem i innymi tajemniczymi odgłosami.

Pozytywnie zaskakuje również ilość miejsca we wnętrzu. Jest po prostu obszerniej. Bagażnik może zabrać sporo przedmiotów, i pomimo że to wysokie auto, próg załadunkowy umiejscowiono bardzo nisko. Ciekawostką jest nowy, bardzo wygodny system składania tylnych kanap. Tylnie siedzenia mają system tasiemek, które pomagają w szybkich składaniu. Może wydawać się to błahe, ale jeżeli właśnie zacznie lać w trakcie ładowania bagażnika sporym „gabarytem”, docenicie ten wynalazek. A tak przy okazji, warto podkreślić, że bagażnik w aucie sporo urósł. Teraz do linii okien jest to prawie 600 litrów. Po złożeniu oparć tylnej kanapy - 1669 litrów.